Knipsels

   Dagblad van Amersfoort d.d. 17 Januari 1953

   AFSCHEID VAN DE HEER LEOPOLD ALS DIRECTEUR VAN DE RIJKS HBS.

   Drs. Leopold speelde rol in het verzet.

   Bij K.B. van 9 januari 1953 is met ingang van 1 september 1953 aan de heer       L. Leopold, wegens het bereiken van de pensioen gerechtigde leeftijd, op zijn verzoek, eervol ontslag verleend als directeur van en leraar aan de RHBS en de daaraan verbonden Rijks Middelbare School voor meisjes te Amersfoort met dankbetuiging voor de bewezen diensten.
 
Drs. Leopold heeft een bijzondere staat van dienst. Hij kwam in 1914 als leraar Nederlands en Geschiedenis naar Amersfoort om daar werkzaam te zijn voor de Gemeentelijke HBS en het Gymnasium. De mobilisatie was oorzaak dat hij tot 1918 zijn werkzaamheden niet kon verrichten. Nog vóór de wapenstilstand kwam hij echter met bijzonder verlof om als leraar op te treden bij de inmiddels tot Rijks-HBS omgevormde school. Hij was reeds onder Dr. van Rij (sinds 1923) onderdirecteur en bleef dit, na een onderbreking in de oorlogsjaren tot 1 januari 1946. Toen kwam zijn benoeming af tot directeur van de RHBS als opvolger van wijlen Dr. Beth. 
In de jaren van de Duitse bezetting speelde Dr. Leopold een belangrijke rol in de verzetsbeweging. 
Hij verbleef van 30 september 1941 tot 12 december 1941  in het zgn Oranjehotel te Scheveningen, waar de Duitsers hem hadden gevangen  gezet ivm zijn activiteit in O.D. 
Na zijn vrijlating ging hij weer aan het werk op de HBS, doch in april 1942 volgde op last van de Duitsers zijn ontslag. Hij zou opnieuw in arrest genomen zijn als zijn vrouw hem niet tijdig had kunnen waarschuwen. Drs. Leopold dook onder en zette zijn strijd voort waarvan geruime tijd in Delft. In februari 1945 volgde zijn benoeming tot commandant van de BS van Den Haag en een deel van Zuid-Holland. Hij is toen naar Den Haag verhuisd. Hij bleef daar tot aan de bevrijding  toen de BS werd opgeheven. Nog enige tijd fungeerde hij als voorzitter van een commissie van onderzoek naar gedragingen van reserve-officieren, die in de bezettingstijd waren aangebleven. Hij was voor dit werk nog een jaar lang in militaire dienst, doch hervatte reeds in september 1945 gedeeltelijk zijn werk aan de Rijks HBS. Na de bevrijding trad de heer Leopold  ook op in het politieke leven. Zo werd hij in het voorjaar van 1952 voorzitter van de VVD te Amersfoort.

                                                                                                                                                                                             13 september 1921

                                                                                                                                  Gymnastiekleraar Houtman in het midden

                                                                                          Uit de krant van 4 maart 1955

                                Uit de krant van 12 Juli 1951                                                       Zondag 2 augustus 1953

 

 

De vader van Joost van Dam was tekenleraar en een bekende kunstschilder.

In het boek worden ook twee van onze reünisten genoemd: 

Noot 6. Amersfoortse schoolvereniging 75 jaar (1998) .

Met dank aan Harald der Weduwen, klasgenoot van Joost op de Rijks HBS in Amersfoort in de jaren vijftig, maar tevens redactielid van bovengenoemde publicatie.

Noot 10 Interview (7januari 2004) met Joop van Rij, klasgenoot  van Joost op de Rijks HBS in de jaren vijftig en bevriend met de familie van Dam. 

Noot 18 Interview met Joop van Rij, klasgenoot van Joost.

                                                                 23 Februari 1959

                         Uit het AD d.d. zaterdag 27 september 2014

Maandag 17 december 1973 vliegveld te Rome 

De foto is genomen uit het hoofdgebouw van het vliegveld Rome op 17-12-1973. Nadat 5 Palestijnen brandbommen in de 707 van PANAM hadden gegooid ( 34 doden), kwamen zij aan boord van mijn 737 en namen als gijzelaars Italiaanse politie agenten en een douanier mee. Toen het schieten en het bommen gooien begon, heeft een stewardess, die bezig was de achterdeur te sluiten, van de schrik de trap halverwege vastgeklemd. (Lufthansa was een van weinige airlines die een uitklapbare deur met trap had ) Omdat we zo niet weg konden , heb ik geprobeerd de deur van buiten te sluiten. Dat lukte niet en wat je ziet is de terugkeer naar de voordeur, waarbij de douanier ( als extra bescherming voor de kapers) bang werd, begon te rennen en dood geschoten werd. De man in de witte overall is de man, die met een wagentje, de toiletten van het vliegtuig leegt. Waarom hij daar nog was, is mij een raadsel. Misschien plichtsgetrouw bij zijn wagen gebleven? Hij had allang weg kunnen zijn. Het heeft hem wel het leven gekost, want in Athene is hij vermoord en uit het vliegtuig op het tarmac gegooid. 

                                                                                                                         Joek

EEN LUFTHANSA-VLIEGTUIG WAS OP DE VERKEERDE TIJD OP DE VERKEERDE PLAATS., 

ÉÉN VAN DE HOOFDROLSPELERS WAS JOEKIE KROESE.

Tegen 13.00 uur kwamen 5 terroristen bij de controle op het vliegveld van Rome, Vlak voor de controle trokken zij hun wapens en openden het vuur. Er ontstond grote paniek. De terroristen verdeelden zich over de machines van Pan Am, Air France en Lufthansa. Twee man renden naar de Pan Am Boeing, één gooide een handgranaat tussen de passagiers, de ander mikte een brandbom in de achterste toegang. Heel snel stond de hele cabine in lichterlaaie. De twee snelden naar de rest van de groep en gezamenlijk stormden zij met hun gijzelaars naar de Boeing 737 van Lufthansa. De bemanning werd overmeesterd. Eén probeerde de achterste deur te sluiten hetgeen mislukte. De captain, Joek Kroese , probeerde het van buiten af maar ook nu lukte het niet. Aan boord was iedereen lamgeslagen en zat met de handen omhoog. De leider beval de motoren te starten en naar de startbaan te gaan. Na vele pogingen lukte het om over de blokken te komen. De rook van de brandende Pan Am beet in de ogen. Captain Kroese wist de kapers te overtuigen dat de open cabinedeur gesloten moest worden. Dat lukte de copiloot. De openstaande vrachtluiken bleven open. De leider schreeuwde dat er naar Tripoli in Libië gevlogen moest worden. Eén van de agenten was zwaar gewond. Na een half uur beval de leider naar Athene te vliegen. Athene gaf geen toestemming te landen. De bemanning had geen andere keus dan het landen door te zetten. Gelukkig had het vliegveld een Arabisch sprekende Egyptenaar in dienst “Nicos”. De leider schreeuwde zijn eisen waaronder het overdragen van twee gevangen Palestijnen. De leider dreigde met het doodschieten van gijzelaars. De kleine Italiaan in zijn witte overall moest het als eerste ontgelden om duidelijk te maken dat het ernst was. De gijzelaars zaten in doodsangst “Ben ik de volgende?”. De onderhandelingen duurden de hele nacht. De kapers gingen heftig te keer tegen de bemanning en de gijzelaars. Nicos bleef kalm. Het werd Joek allemaal te veel en smeekte Nicos eindelijk tot zaken te komen. Om drie uur nam de leider de gezagvoerder en de copiloot mee naar het keukentje. De copiloot moest in de open deur gaan staan en moest iets zeggen in de microfoon, “ze gaan mij doodschieten”. Joek had het niet meer “alsjeblieft neem een beslissing, laat die twee gevangenen komen”. De leider tegen Joek “hij leeft nog, maar wee je gebeente als je ze dat vertelt”. Joek speelde verder het spel mee. Nicos “bericht ontvangen”. De gezagvoerder melde 5 gijzelaars doodgeschoten. De dreigementen werden steeds ernstiger . De leider wilde brandstof, die hij kreeg. Volkomen onverwacht liet hij de gewonde agent vrij. In de lucht moest Joek koers zetten naar Tripoli, wat kort daarna veranderde in Beiroet. De landing daar werd geweigerd. Op hoogte had de bemanning goed zicht op het vliegveld en konden zien dat alle landingsbanen en taxiwegen met allerlei voertuigen geblokkeerd waren. Tijdens het cirkelen boven Beiroet vernamen zij dat Damascus een landingsbaan beschikbaar had. Daar werd eenvoudig geland. Daar werd duidelijk dat één gijzelaar was gedood en al die anderen nog leefden. Na 22 uur kon eindelijk het toilet worden gebruikt en iets worden gegeten. Het toestel steeg weer op nu met bestemming Koeweit. Op weg daarheen merkten zij dat alle aanvlieghulpmiddelen uitgeschakeld waren, behalve twee radiobakens. Met deze twee bakens konden zij het vliegveld vinden. Tijdens de landing bleek dat de hele baan was volgestouwd met voertuigen, gelukkig alleen op de middenlijn en zij daardoor nog net op het linkergedeelte konden landen. Drie uur later gaven de kapers zich over en was de kaping ten einde.

Zo gaat de school eruit zien in najaar 2018

1967 Neptunus 1 gooide hoge ogen in de strijd om het waterpolokampioenschap van Nederland,  maar net niet hoog genoeg. Twee reunisten in het team n.l. achter tweede van rechts Bert Hovestad en voor eerste van rechts Eric Mochèl.

                                                                              Leuke afbeelding van de HBS-fietsclub uit tien kwadraat

Maak jouw eigen website met JouwWeb